Het appartement van de von Bloods

Dit is het appartement van Xander en Dawn. Ze wonen er met z'n tweeen omdat Xander van hun ouders op Dawn moest letten. Het is erg groot, ze hebben namelijk de bovenverdieping van het huis en daar hebben ze een balkon bij. Het appartement heeft vele ramen en is modern ingericht. Xander heeft een eigen kamer waar een kleine badkamer bij zit en hetzelfde geldt voor Dawn. Dan is er nog een logeerkamer, badkamer, toilet en keuken. Al met al erg groot en ruim. Al vind je Xander of Dawn er bijna nooit tegelijk apart zijn ze er veel.

Rang: -
Personen: max. 30

Dawn liep in een lange zwarte broek en een topje haar kamer uit. Haar haren deed ze in een losse paardenstaart. Haar draak Bloodspine zat op het dak. Dawn ging bij de ramen voor het balkon staan en keek uit over de staak. Bloodspinelag opgekruld op het balkon en keek Dawn glimlachend aan. Dawn glimlachde kort terug. Scar drukte zijn snoet tegen het raam. Dawn pakte een kussen en ging erop zitten en aaide Scar.

Dawn glimlachte en opende de buitendeur voor Scar, die rende gelijk naar Bloodspine en klom op haar. Dawn zelf liep langzaam en voorzichig op blote voeten naar buiten. Ze leunde op de balkonrand en keek rond. Er stonden rozen in bakken en beelden van griekse goden en godinnen. Dawn zag mensen door de straten lopen en concentreerde zich alleen op buiten en merkte daardoor niet dat Xander achter haar kwam staan. Hij legde zijn handen op Dawns schouders die opschrok en gelijk omkeek. 'Oh..' ontsnapte hoorbaar opgelucht uit haar mond. 'Wat nou oh?!' vroeg Xander gelijk gepikeerd. 'Oh, jij bent het mar..' 'Wie verwachtte je dan..?' 'Niemand..'

Dawn keek Xander aan en draaide zich om. Ze stond nu met haar rug tegen het balkon aan en ze vond dat Xander iets te dicht op haar stond. Dawn legde haar handop zijn schouder en duwde hem een afstandje weg. 'Waarom?' 'Nou, je bent mijn neef.' 'Ja, maar een halve bloedverwant. Volgens de wet..' 'Hou op over de wet. Ik wil het niet en dat is mijn wet voor mijn lichaam!' Xander pakte haar hand vast en Scar begon te grommen toen hij haar meetrok naar binnen. Bloodspine keek op en keek Xander kwaad aan. Hij deed de deur dicht en stak zijn tong uit. Dawn wist haar han los te maken en sloeg Xander op zijn wang. Hij grinnikte en verdween naar zijn kamer.

Dawn zuchtte en opende de deur voor Scar. Gelijk stormde hij naar haar toe en glimlachte naar Dawn. Dawn zakte door haar knieen en aaide Scar. 'Het komt wel goed jongen.' zei ze met een glimlach. De enige die ze liefhad waren Scar en Bloodspine. De rest van de wereld kon haar niet schelen. Scar gaf haar als een kat kopjes en Dawn tilde hem op.

Dawn liep met Scar in haar handen naar haar kamer en sloot de witte deur. Ze deed hem eigenlijk nooit op slot, er zat ook niet eens een slot in. Scar sprong uit haar handen op haar hemelbed. Dawn keek glimlachend haar kamer rond en ging in de vensterbank van een raam. Ze trok haar knieen naar zihc toe en luisterde nar de geluiden op Xanders kamer. Kennelijk zat hij te lezen. Scar kwam voor haar zitten en keek haar glimlachend aan.

Dawn glimlachte naar Scar. 'Het komt wel goed met ons toch?' vroeg ze met een twijfel in haar stem. Dawn zuchtte en sloot het grodijn en leunde nu tegen het raam aan met halfopen ogen. 'Het is hier zo saai, er zijn geen leuke jongens.' zei ze iets harder en ze hoorde dat Xander een trap tegen de muur gaf. Ze grijnste uit voldoening en keek haar kamer rond.

Dawn besloot om deze avond maar weer eens uit te gaan. Misschien kwam ze nog iemand tegen. 'Xander ik ben er vanavond niet!' riep ze tegen de muur. Een zachte brom kwam er terug maar Dawn opende haar kast en pakte er een kort zwart rokje met plooien uit en een topje deed ze erover. Ze legde het vast klaar op haar bed en ging dekamer weer uit.

Dawn ging naar de keuken en pakte wat drinken. Ze ging op de bank zitten en Scar kroop als haar kussen onder haar. Dawn hoorde Xanders deur opengaan maar negeerde het. Ze keek naar het knapperende vuur in de open haar. Xander ging aan het uiteinde van de bank zitten en dat vond Dawn erg prettig. 'Ik ben er vanaaf dus niet..' zei ze nogmaals/

Dawn kreeg niet meer dan een grom uit zijn mond. Kennelijk was hij chagerijnig. 'Dus wacht vanavond niet op mij, ik heb de sleutel en weet niet hoelaat ik thuis kom. En nee.' zei ze toen zijn gezicht opklaarde. 'Je weet niet eens wat ik wilde zeggen..' ' Zeg dan..' 'En als ik nou eens mee ga.' 'Nee.' 'Waarom niet?' 'Waarom wel? Ik ga uit jij niet. Ik ga toch ook niet mee als jij uitgaat.' 'Zou je eens moeten doen.' 'Hmpf..' gelijk was Dawn van stemming veranderd. Xander kwam iets dichter bij haar zitten.

Xander keek Dawn aan. 'Kom op..'zei hij smekend en hij keek haar met puppy ogen aan. Dawn kon niet tegen zulke ogen en dat wist hij. Dawn zuchtte maar knikte. Xander glimlachte en ging rechtop zitten. Dawn kwam tegen hem aan zitten enhij legde zijn arm om haar heen en streelde haar zij. Dawn vond het wel prettig voelen maar er miste iets en dat was de liefde van haar kant.

Xander trok even zacht aan Dawn haar als een teken en Dawn ging op zijn bovenbenen liggen met haar hoofd. Xander legde haar haren goed en streelde haar wangen en lippen. Ze gaf een kusje op zijn vinger. Xander glimlachte goedkeurend. 'Je weet wel hoe het moet..' fluisterde hij met een glimlachje. 'Tuurlijk weet ik dat, ik weet hoe het moet zonder enige liefde.'Xander kneep in haar lippen met zijn nagels.

Dawn wilde hem slaan maar hij hield haar handen makkelijk vast bij haar dunne polsjes. Daarna liet hij Dawn los en ze proefde de smaak van haar eigen bloed.

Paar uur later

Dawn lag vermoeid in bed, ze had haar pyama aangetrokken. Xander had haar weer eens mishandeld en misbruikt,. Ze voelde zich rot en vies. Ze besloot een bad te nemen. Dawn stond op en liep zachtjes haar kamer uit. 'Dawn!Maak wat eten!' riep Xander. Dawn zuchtte en liep naar de keuken waar Xander stond hij pakte haar vast en knuffelde haar hardhandig. 'Eten nu..' 'Maar, ik ben gebroken.. Asjeblieft.' Xander sloeg Dawn nogmaals en ze zakte op haar knieen en smeekte. hem. Scar kwam aanlopen en gromde. Hij was iets gegroeid leek het en kon al bijna brullen en in ieder geval bijten.

Scar beet Xander in zijn been en wist snel samen met Dawn naar het balkon te vluchten. Dawn was geschrokken van Xander die nu de balkondeur op slot draaide. Dawn pakte de deken die altijd op het balkon lag omdat hij dat wel vaker deed. maar nu had ze alleen een kort jurkje aan en was er een koude wind. Dawn kroop tegen Bloodspine aan en Scar kroop weer tegen haar aan. Ze glimlachte een beetje.

Paar dagen later.

Dawn was alleen thuis. Ze liep nog steeds schuchter rond in haar eigen huis maar ze was alleen. Ze had zichzlef leuk aangekleed en niet opgemaakt, daaronder verstond ze ook echt helemaal niks. Dawn ging op de bank liggen en Scar kwma op haar buik liggen. 'Hooi kleintje..' zei Dawn vrolijk, zo kon ze hem altijd noemen..

Dawn legde haar hoofd neer en sloot haar ogen bijna viel ze in slaap en toen ze Scar hoorde snurken viel ze al snel zelf in slaap. Dawn droomde voor een keer mooi. Al was het maar een droom er kwam glimlach op haar gezicht en toen Bloodspine dit zag ging ze zelf ook vredig slapen. Dawn sliep goed en dat zag je gewoon, glimlachend.

Dawn sliep door en droomde dat ze een onbekend iemand tegenkwam en eindelijk liefde en vriendschap vond. Ze draaide zich om en Scar viel op de grond. Hij gromde maar Dawn sliep door. Haar haar viel langs de bank en er lag nog sreeds een glimlalch op haar gezicht. Scar zuchtte en liep naar Bloodspine toe en ging bij haar liggen. 'Wat is er?' zei ze in drakentaal.

Scar was blij dat hij Bloodspine verstond. 'Ze liet me vallen..' zei hij chagerijnig. 'Ach ze heeft haar slaap nodig.. Dat weet je zelf ook.' 'Ja' zei Scar en hij ging liggen. Hij keek Bloodspine aan. 'Maar dan moet ze is wat eerder gaan slapen.' 'Alsof dat lukt met die gek in huis, en ze doet alles voor hem..' 'Ja, het is een verschrikking met hem. En hij blijft maar zeuren en haar ook nog eens mishandeld.' zei Scar geirriteerd.