De school

Dit is een groot gebouw die het duister uitstraald. Veel mensen vinden het een eng gebouw maar de mensen uit het rijk van de duisternis maakt het niets uit. Kinderen tot 18 jaar moeten naar deze school maar bijna iedereen spijbelt heel veel en er zijn op deze school niet veel regels of dingen die niet mogen. Er is tot s'middags les en daarna moeten alle leerlingen naar de andere rijken om daar mensen over te halen al doet niet iedereen dat.


Regels
vechten mag maar maak het niet te bont
dieren mogen eigenlijk niet mee naar binnen maar iedereen doet het eigenlijk wel er is daar ook genoeg ruimte voor
rang niet nodig.

Dawn liep naar binnen. Scar liep zoals gewoonlijk met haar mee en sommigen weken voor haar. Dawn was niet gevreesd, alleen ook niet geliefd. Scar gromde vrolijk naar mensen en liep tegen Dawn op toen die even stopte. Ze zag een erge bekende staan, namelijk haar broer en ze zag geen weg om hem te ontvluchten. Dawn liep er vandaag bij in een zwart kort rokje met ballerina's eronder. Daarop had ze alleen maar een shirtje met lange mouwen aan. Haar momenteel roodbruine haar viel half op haar borst maar merendeels op haar rug.

Amedea liep door de gangen van de school. Eigenlijk wou ze niet gaan maar ze had nu les over gevechtstechnieken en dat vond ze eigenlijk wel intressant ze vond dat ze alle lessen moest volgen ook al vond ze het niet leuk. Dus nu liep ze door de gang te denken in welk lokaal ze ook alweer les had. O daar zag ze een paar van haar klas genoten lopen. Allemaal van die meiden die dachten dat ze heel wat waren. Goh wat had ze daar een hekel aan. Ze liep het lokaal binnen en ging zitten. Aan de voorkant waren wat tafels en stoelen neer gezet en aan de achterkant van het lokaal waren matten neergelegd zodat ze daar konden oefenen.

Dawn zag tot haar opluchting dat Xander wegliep met zijn vrienden dus liep ze door naar haar les. Dawn ging nauwelijks naar lessen, alleen naar lessen die haar interesse trokken. Nu had ze samen met een andere klas gevechtstechnieken. Twee klassen konden ze eigenlijk makkelijk bij elkaar doen omdat de meesten er toch niet waren. Scar volgde haar nog steeds en toen Dawn het lokaal binnenkwam ging hij al vast naar zijn vaste plekje. Dawn keek even rond en ging naast hem zitten. Wachtend tot er iemand zou opvallen met wie ze zou willen oefenen.

Amedea keek naar de mensen die de klas binnen kwamen. Er waren ook wat mensen uit een andere klas maar dat gebeurde wel vaker. Primos zat onder de tafel en keek naar de binnen komende mensen. Ze was nu erg schuw maar dat vond Am wel grappig. Primos sprong bij haar op schoot en Am aaide haar. Daarna ging Primos in haar tas zitten om niet op te vallen. Am glimlachte licht.

Dawn keek rustig rond en Scar die eerst bij haar voeten zat zat nu naast haar en lag met zijn kop op haar been. Ze aaide hem en kietelde Scar soms achter de oren. Speels keek hij rond op zoek naar iets waar hij op kon jagen. Met zijn grote ego vond hij dat hij alles kon. Scar maakte zich los uit de halve schoonmaakbeurt en liep statig rond en bij Dawn verscheen een klein glimlachje op haar gezicht.

Am keek nog eens goed rond en toen kwam de leraar binnen. Niemand nam hem echt serieus maar Am vond hem wel aardig. Ze had vandaag haar pijl en boog meegenomen zodat als ze gingen oefenen ze die kon gebruiken. Ze lette goed op toen de leraar begon te praten ze vond dit altijd een intresante les. Intresanter in elk geval dan talen of vakken zoals wiskunde.

Dawn luisterde half naar de man. Ze was ook bezig om haar werpmessen en dolken even apart te doen. Maar bovenal haar zwaard even schoon te maken. Er zaten wat bloedvlekken aan van de jacht. Dawn had alleen nog maar dieren gedood, ze wist niet zeker of ze er al aan toe was om mensen te doden. Scar was statig gaan zitten en keek rond. Hij kwam nu al bijna tot Daws middel in plaats van tot haar knieen. Het was wel een stuk fijner, maar hij was nog steeds een welp.Hij kwam net boven haar knieen.

Amedea verloor al snel haar aandacht voor de man. Hij was nu alles aan het herhalen wat ze de vorige lesen hadden gedaan en dat wist ze nog wel. Ze pakte en pijl en maakte de punt wat scherper en keek de rest van de pijlen na of ze nog goed waren. Er waren er een paar beschadig door een oefengevecht tussen haar en haar broer. Maar ze konden nog wel even mee.

Dawn luisterdeal niet meer. Ze keek rond, op zoek naar iemand waar ze straks tegen kon zwaardvechten. Ze had daar zin in. Scar ging nu op haar tas met dolken en werpmessen liggen. Een paar werpmessen had ze in haar laarszakje gestopt en kon ze zo trekken. Dawn kon iemand zo aan de muur vastpinnen. Dat vond ze altijd leuk om te doen. Ze had dat wel eens vaker gedaan.

Amedea was klaar met het nakijken van haar pijlen. Primos keek even uit de tas naar haar. Snel gaf Amedea haar een aai over haar kopje. Daarna keek ze de klas rond op zoek naar haar slachtoffer waar ze mee zou gaan oefenen. De mensen uit haar klas wouden al niet meer met haar vechten dus het moets iemand uit de andere klas worden had ze al snel besloten.

Dawn zag een meisje dat haar sterk genoeg leek maar ze had pijlen en een boog, dat was jammer want ze had zin in zwaardvechten maar misschien zou het wel lukken. Ze zou een open optie blijven. Dawn keek nog even verder bij de andere klas want haar eigen klas, die er maar voor de helft was verveelde haar erg. Dawn aaide Scar grijnzend die dat weer lekker vond.

Ze zag een jongen angstig kijken bij de woorden van de leraar. Ze grinikte zachtjes het was zo'n kneusje die niets durfde dat zag je zo. Verder besteedde ze er geen aandacht aan en keek nog eens goed de klas rond. Er zaten wel wat mensen waarmee ze zou kunnen vechten maar ze zou zo wel zien dacht ze. Een ding was zeker het zou iemand uit de andere klas zijn.

Dawn zuchtte zacht. Ze zag niemand met een goed zwaard. Haar eigen was zo gemaakt dat ze de meeste zwaarden zo aankon. Ze kon er later, als ze sterker was extra kracht aan meegeven met ene slag. Dawn wachtte rustig af. 'Wat zal ik doen Scar.. Er zijn meerdere optie, maar niet allemaal even leuk..'verzuchtte ze. Ze wist toch wel dat ze geen antwoord terug zou krijgen.

Amedea lette weer even goed op want de leraar legde iets nieuws uit. Het was simpel zoals hij het vertelde dus het zou ook niet echt moeilijk zijn. Ze keek nog eens goed rond het was jammer dat ze niemand zag met een pijl en boog maar ze had ook haar messen nog mee maar die zaten in haar tas. Ze dacht na wat ze zou kunnen doen.

Dawn luisterde nog steeds maar half en zuchtte opnieuw. Waarom was ik ook alweer gegaan.. vroeg ze zich in haar hoofd af. Oja, om wat energie te verspillen. Dawn vond zichzelf nu een beetje zielig omdat ze in zichzelf praatte in haar hoofd. Dawn ging met haar benen heen en weer en concentreerde zich maar op de leraar. Ze zat hem gelijk af te kraken en werd moe van zichzelf.

Amedea was blij dat ze toch naar school was gegaan ookal was het ontzettend saai. Op een of andere manier vond ze het heel belangrijk dat ze goed geschoold werd. De leraar was weer op een saai onderwerp over gestapt en Am pakte daarom maar haar messen uit haar tas en begon ze zachtjes te slijpen.

Dawn wenste dat hij snel stopte.Ze was het nu echt zat. Dawn had nog steeds lst van de kneuzingen die Xander haar gegeven had. Ook waren er veel blauwe plekken maar gelukkig had ze lange mouwen aangedaan, het viel dan niet zo op maar ze was nu kwetsbaarder. Dawn durfde haar ogen nauwelijks te sluiten, ze werd namelijk geteisterd door nachtmerries.

Am keek naar de man. Hij moest nu echt wel even iets intressants gaan vertellen anders viel ze nog in slaap. En alsof hij haar gedachtes had gelezen zei hij ineens dat ze gingen beginnen met een paar oefengevechten. Am bleef nog even zitten en keek nog een keer goed de klas rond. Er waren al een heleboel leerlingen bezig groepjes te maken maar daar deed Am liever niet aan mee.

Dawn keek naar de mensen die groepjes hadden gemaakt en wachtte zelf rustig af. Ze zou degenen nemen die overbleven. Ze deed haar ene been over het andere en keek rond. Ze was gelukkig niet in slaap gevallen, dat scheelde alweer. Dat kon ze niet zeggen van Scar die nu in haar tas lag te slapen. En dat terwijl hij altijd het meeste sliep.

Am keek nog eens goed rond door de klas en zag een paar mensen nog alleen zitten. Ze keurde ze. De een was te mager de ander leek te slap weer een ander vond ze te klein terwijl ze zelf ook niet groot was. En toen zag ze een meisje zitten dat ze niet kende. Het leek haar een goede tegenstander maar ze wist niet of ze op haar af moest stappen. Ze keek nog twijfelend naar het meisje.

Dawn keek nog een keer rond en stond toen op en liep naar het meisje toe dat daarvoor de pijlen en boog in haar hand had gehad. 'Wil jij oefenen met mij?' vroeg ze haar op de normale zakelijke toon die ze meestal gebruikte als ze tegen onbekende praatte. Ze keek het meisje aan en was benieuwd naar haar antwoord.

'Oke is goed.' zei Am. Ze was blij dat het meisje haar had gevraagd zodat ze het zelf niet hoefde te vragen. Ze vond het altijd raar om tegen onbekende te praten zeker met mensen die ze misschien wel elke dag tegen zou kunnen komen. Amedea glimlacht niet van haar gezicht was geen emotie aftelezen zoals altijd. Ze stond op. 'Waar wil je mee oefenen?' vroeg ze al op net zo'n zakelijke manier aan het meisje.

'Ik heb niet meer dan mijn zwaard, werpmessen en dolken bij me? En jij?' vroeg ze terug aan het meisje. Ze was benieuwd wat zij had naast de pijlen en boog. Dawn stelde zich zo wel voor. Ze zag er wel uit als een goede vechtster dus Dawn hoopte dat het meisje haar schatting waar kon maken. Dawn bleef even naar haar kijken.

'Ik heb mijn pijl en boog mee maar daar kan ik beter even niet mee oefenen verder heb ik wat dolken bij me en een heel klein zwaard.' zei Am. 'Kies jij maar waarmee je graag wilt oefenen.' zei Amedea. Het maakte haar niet heel veel uit. Op zich kon ze al heel goed boogschieten en met haar zwaard kon ze redelijk overweg.