Het witte plein

Am keek met grote ogen naar de zak. Toen dacht ze aan de zak die in haar tas zat. Er zaten nog iets van 200 goudstukken in en zij wou ze gaan uitgeven aan wapens terwijl deze kinderen daar misschien wel een half jaar van konden leven. Ze twijfelde of ze ook geld zou geven ze wist het niet. De kinderen hadden nu zowiezo al geld dus leek het haar een beetje afgezaagd. Maar ze zou de kinderen iets geven al wist ze nog niet wat.

Ethan gaf de grote zak aan de jongen dieleider was. Daarna keek hij naar Lucie die hem niet los wou laten terwijl hij een stuk groter ws. ´´Lucie ik vind je ook lief´´ zei Ethan omdat hij haar gedachten las. Lucie kon niet praten du was dit het enigste probleem. Uiteindelijkliet Lucie toch los van hem terwijl ze bloosde.